Saykedelik bir yazı

İzmarite olan düşkünlüğümü biraz geç keşfettim. Evet evet bildiğimiz sigara izmariti. Ama sarma sigaranınki…O sigara kağıdının yanık tadı ve kokusu beni benden alıyor. Hele bir de kadın içmişse ve üstünde kırmızı bir ruj lekesi varsa tadından yenmez!

Saf tütünü tercih etmemin nedeni organik yaşamdan yana olmam sanırım. Yemek yemenin ideolojisi olur mu demeyin. Bal gibi de olur.

Benim, öyle dünyanın sigara devlerinin fabrikalarından çıkmış, seri üretim, içi katkı maddeleriyle dolu sigaraları midem almıyor. Elle sarılmış olacak, emek olacak işin içinde…Hani annenin açtığı mantı ile hazır mantı bir olmaz ya, işte öyle bir tat farkı…

Gel gelelim, sarma sigara izmaritlerini de bulmak öyle kolay olmuyor. Bu yüzden hipster mekanlarda, hippilerin arasında dolanmak gerekiyor. Ama bir kere denerseniz, bu lezzetten vaz geçemiyorsunuz.

Not: Siyasetin ve gündemin haliyet-i ruhiyemizde yarattığı (normal şartlarda ayık kafa ile ulaşılması zor) duygusal ve algısal mertebe nedeniyle yazılmıştır.