Fransızlara Türk mutfağının olmazsa olmazı, tadı tuzu baharatlar ve bitki çaylarıyla ilgili bir atölye yaptım. Söylemesi kolay! Gel de dinleyicilerin anadilinde anlat bakalım! Deli işi ama iki arkadaş yaklaşık bir aydır içeriğini ve hangi baharatları anlatacağımızı ara ara bir araya gelip çalışarak, Türkiye’den her gelene eksik baharatlarımızı getirterek hazırlandık ve alnımızın akıyla çıktık.
Bu fikir nereden çıktı söyleyeyim. Geçen yıl tatlı-tuzlu hamur işleri atölyeme ve meze atölyesine katılan yabancıların bizim mutfaktan ne kadar etkilendiklerini fark ettim. Fransızlar dışında Endonezyalı ve İspanyol katılımcılar da olmuştu. Bu kez katılım daha da yüksekti çünkü Batı coğrafyası baharat kültürünü çok sonradan edindiğinden bu tür şeyler onlara kıymetli geliyor. Yaklaşık bir saat süren PowerPoint sunumu eşliğinde 20 tane baharatı tanıttık. Mutfakta nasıl kullanılır, yararları nedir? neyle neyi karıştırırsak şifalı olur vs vs. Fransızcam yettiğince anlattım.
Küçük kaplara koyduğumuz numuneler sayesinde adını bile duymadıkları (haşhaş, mahlep, mastika, çörekotu, kuşüzümü, yenibahar, sumak, pul biber) baharatları görme ve koklama şansı buldular. Tabii Türkiye’de taze rezene ve taze kişnişin olmadığını söyleyince bu kez şaşırma sırası onlardaydı. Her kültürün kendi damak zevki, kendi mutfak alışkanlıkları var.
Anlatılanları ilgiyle takip eden Fransızlar kimi zaman kolay, kimi zaman zor sorularla az da olsa terlettiler ama anlattıklarımızı sık sık not aldılar. Sunumun ardından kimi baharatlarla hazırladığımız tatlı ve tuzluların tadımına geçtik. Onlara deneteceğiz diye dört ayrı baharat çayını üst üste içtim. Fazlasıyla rahatlatan çaylar sayesinde birazdan uyuyup kalabilirim koltukta 🙂 Özetle bugün herkes çok mutlu ayrıldı atölyeden. Yeni yıl bereketli başladı. Bütün yorgunluğa, heyecana ve detaylı hazırlığa değdi gerçekten…Şimdi sıra bir sonraki atölyenin konusunu bulmakta.
Y kuşağı annelerinin akıllı telefon bağımlılığı ile birlikte ebeveynlik davranışları da değişmeye başladı. Çocuklu arkadaşlarımla sohbetlerimiz sırasında sık sık veli whatsapp gruplarından dert yanıyorlar. Çocuğum olmadığı için neden bahsedildiğini anlamıyordum. Konuyu biraz deşince altından ciddi ve kronikleşmiş bir sorun ortaya çıktı.
Eylül geldi, okula dönüş sezonuyla birlikte şehirde de hareket başladı. Kültür, sanat etkinlikleri, spor faaliyetleri arttı. İşte bu yüzden Avrupa’da şehir merkezinde yaşamayı seviyorum. Çünkü şehrin sunduğu olanaklara yürüyerek 15 dakikada erişebiliyorum. Bir öğrenci olarak cebinizden para çıkmadan bir ayda en az 4-5 etkinliğe katılabiliyorsunuz. İşte yaşadığım ufak şehir Poitiers’de ücretsiz yapılabileceklerden bazıları;