Leylek bir süredir havada olduğundan blogu da ihmal etti. Temmuz ayı, annem ve arkadaşıyla batı Fransa’yı tavaf etmekle geçti. Chenonceau şatosu ve daha önce yazdığım (Leonardo Da Vinci’nin mezarının bulunduğu) Chateau d’Amboise’yi gezdik. Ardından aylardır beklediğim Saint-Emilion Jazz Festivali’ne gittik. Neye niyet neye kısmet oldu benim için. Stacey Kent yine güzel sesiyle büyüledi ama yepyeni bir ses keşfettim. Hugh Coltman. Bu adı bir yere not edin ve şehrinize konsere gelirse sakın kaçırmayın. Her şarkıyı hissetmekle kalmadı, bizlere de hissettirdi. Her ne kadar sahne performansını yansıtmasa da “Smile”ı ve onu beğenirseniz de “Nature Boy”u dinlemenizi şiddetle tavsiye ederim. Caz festivali ve Saint-Emilion turundan birkaç gün sonra Türkiye’ye uçtum. 7 aydır uzak kaldığım memlekette özlediğim şeylerin başında; kendi reklamını yapamamış ama bence dünyanın en zengin mutfağı olan Türk mutfağı, dostlar, Ege sahilleri ve 1 saatten kısa sürede soluğu aldığım güzeller güzeli Yunan adaları geliyor! Çatlayana kadar özlediğim ne tatlar varsa yedim içtim…
Özlemediğim şeylere gelirsek, bence gelmeyelim… Çünkü uzun olur. Avrupa’da yaşayınca buranın dinginliği üstüme sinmiş olacak ki, ülkemin kaosu bana fazla geldi. Az önce valizimi kapattım ve asıl deniz tatiline doğru yola çıkmaya hazırım. Ağustos sonuna kadar yeni bir yazım olamayacak, tatile çıkacaklara ve tatilde olanlara güzel ve keyifli günler dilerim!
Bu sorunun zıttını çok duyuyorum: “Neden çocuk istemiyorsunuz? Çocuk çok güzel bir şey”. Bu soruya sonunda insanların meraklı burunlarını birkaç dakika sokmalarını engelleyen bir yanıt keşfettim: “Çocuk sahibi olmanın ne demek olduğunu bilmediğim için ne kaçırdığımı bilmiyorum yani ortada üzüntü ve pişmanlık yok. Tadını bilmediğim bir yemek için ne büyük bir lezzeti kaçırıyorum diyemem değil mi?” Bu yanıt üzerine bir an es veriyorlar. Sonra yine “ama…..” diye başlıyorlar. Ortam müsaitse, yani tartıştığım kişi kaldırabilecekse “Doğurganlığımın olması illa ki bu yeteneğimi kullanmamı gerektirmiyor? Her kadın anne olmak zorunda mıdır? Bence hayır. Dişi bir hayvan da üreyebilir, bunun mucizeyle alakası yoktur.” Bu yanıttan sonra yüzlerde oluşan ifadeyi görünce şahsen ben çok eğleniyorum. Çünkü bu annelik Türkiye’de özellikle öğretilmiş bir şey. Her kız/kadın önce gelin olmak/evlenmek ardından da anne olmak üzere yetiştiriliyor. Dolayısı ile karşı argümanlar soğuk duş etkisi yapıyor.
Sınavlar bitti. Mayıs 10 itibarı ile tatil çok hızlı başladı. Yazılmayı bekleyen güzel konular birikti. Tilda bez bebek atölyesi deneyimlerimi, muhteşem bir doğaya sahip İspanyol Baskını, Fransa’nın en güzel köylerinden Chauvigny ve Angles-sur-l’Anglin ile benim gözümden Paris’i anlatacağım yazılar yakında… Ama önce Fransızca öğrenen yabancılarla ilgili mini gözlemlerimi yazmazsam çatlarım.
