Hava 20 derece! Martta batı Fransa için alışılmamış bir sıcaklık. Güneş ışığına hasret günlerden sonra, sabah ilk iş kendimi balkona atmak oldu. Çiçeklerle ilgilendim, suladım, gübreledim, güneşe koydum. Evin yaramazı Mila keyifle çiçeklerimi yemeye başladı 🙂 Depodan çıkarttığım balkon sandalyelerini de yerleştirince resmen balkon sezonu açılmış oldu.
Öğleden sonra sokağa çıkış dilekçemi doldurup merkeze yürüdüm. Sokaklar ıssızdı. Hayalet şehir. İnsanların elini ayağını çekmesiyle sokak gürültüsü, motor sesi yerini cıvıl cıvıl kuş seslerine bırakmış. Aklıma şu geldi; karantina süresince dünyanın pek çok köşesinde karada ve denizde hunharca katlettiğimiz hayvanlara huzur geldi. Bol bol üremeleri için de fırsat oldu. Bilinçsiz de olsa, kendimizi korumak isterken diğer canlıların yaşam alanlarını onlara geri verip, rahat bıraktığımız için mutluyum. Zaten bu kabusun da çıkış noktasının hayvan pazarlarındaki sağlıksız ortamlar ve insanın her şeyi yeme güdüsü olduğunu düşünürsek, hayvanlara borcumuzu bir nebze olsun ödeyebildiysek ne ala.
1.5 aydır elimde sürünen kitabımda (Je vous écris de Teheran) oldukça ilerledim bu karantina süresinde. Sanırım bu hafta biter. Hastalık kapıya dayanmışken ne zamandır ertelediğim evdeki ecza kutusunu elden geçirip, tarihi geçen ilaçları ayıkladım. Deli gibi Apranax Fort ve kutu kutu parasetamol depolamışım. Konu komşunun ihtiyacına bile yeter. Bugünü de böyle atlattık. Soğukkanlılığınızı koruduğunuz, sağlıklı günler dilerim…
Evcil hayvanla uçak yolculuğunun bazı kuralları var. İster iç hatlar ister dış hatlar olsun kedinin (ve kendinizin) rahatı için uçuşa hazırlanmalısınız.
